“Fiks Fare”, nga Korça në Gjermani dhe kampet belge

Nga qyteti i Korçës “Fiks Fare” intervistoi qytetarët, të cilët pohuan se prej kohësh qarkullojnë zëra se në Gjermani mund të pranohen si emigrantë, zëra të cilët më pas u ripërsëritën edhe nga persona që merren me këtë ‘biznes’.

Këta të fundit, ‘taksistët’, kundrejt shumave të konsiderueshme parash të siguronin jo vetëm udhëtimin, por edhe kalimin në dogën si në atë shqiptare, ashtu edhe në atë greke. Më pas udhëtimi orientohej kryesisht drejt aeroportit të Selanikut e më pas drejt Gjermanisë ku i priste kampi.

Ndërkohë “Fiks Fare” solli pamjet nga kampi “Petite Chateaux” në Belgjikë ku janë rreth 20 familje shqiptare, një pjesë e të cilave presin aty prej vitesh.

Biseda e parë u zhvillua me një qytetare nga Shkodra e cila kishte 4 muaj në kamp. Ajo rrëfeu se i kishin refuzuar kërkesën për azil, por se vazhdonte betejën ligjore me shtetin belg për të mos u rikthyer në Shqipëri.

Një familje nga Kosova rrëfen se jeton në këtë kamp azilantësh prej shtatë vitesh, ku i sigurohej ushqimi nga autoritetet belge. Një familje nga Dibra, me shtatë anëtarë thotë se merr 32 euro për person në javë, ndërkohë që shtojnë se kushtet në sektorin ku strehohen familjarët janë më të mira se tek sektoret e tjera.

***

Intervistat me shqiptarët azilkërkues

Kampi i azilantëve “Petite Chateaux” në Bruksel

Gazetarja: Sa kohë keni që keni ardhur në Belgjikë?

Azilkërkuesja: Tash 4 muaj ka.

Gazetarja: Katër muaj…Nga jeni?

Azilkërkuesja: Nga Shkodra.

Gazetarja: Arsyet e azilit? Politike, ekonomike?

Azilkërkuesja: Arsye politike. Kena ardh një herë nga Gjermania. Masandej prej Gjermaniet kena ardh  këtu në Bruksel.

Gazetarja: Kërkuat azil edhe në Gjermani?

Azilkërkuesja: Jo, Jo… Kërkova azil këtu në Belgjikë, na prunën këtu. Na majtën deri ka ora 4 e mbasdites. Këtu si procedurë asht në fillim një herë të fusin tek këto…Janë disa dhoma. Një dhomë ke aty…Pastaj mbas disa kohëve të nxjerrin këtu. Familjarët në përgjithësi.

Gazetarja: Po te dhomat rrinte e gjithë familja bashkë? Në ato dhomat e vogla prej…

Azilkërkuesja: Po e gjithë familja bashkë. Ne që kemi fëmijë e kështu e kështu kemi atje tek E-ja. Është edhe një bllok tjetër.

Gazetarja: Është blloku i familjarëve?

Azilkërkuesja: Blloku E, edhe blloku F.

Gazetarja: Keni marrë një përgjigje për azilin apo akoma?

Azilkërkuesja: Po.

Gazetarja: Si ishte përgjigja?

Azilkërkuesja: Jo.

***
Gazetarja: Ju jeni shqiptarë? Të Kosovës apo të Shqipërisë?

Azilkërkuesja: Të Shqipërisë.

Gazetarja: Sa kohë keni që jeni këtu?

Azilkërkuesja: Një vit e ca…

Gazetarja: Jeni shumë persona në një dhomë?

Azilkërkuesja: Shtëtë veta.

Gazetarja: Nga vini?

Azilkërkuesja: Të Shqipërisë, dibranë jena.

Gazetarja: E në fakt, pa ju shqetësuar, unë doja të pyesja si janë kushtet? Si ndiheni? Ushqimi?

Azilkërkuesja: Po kushtet po shihen vetë se si janë…

Gazetarja: A mund të filmojmë pak dhomën?

Azilkërkuesja: Jo, na vjen shumë keq…Jo, Jo se është diçka që mund të njifet…Mund të shifet. Ke sa të dush, me marr sallamin e gjanat se janë për ibret.

Gazetarja: Po në përgjithësi sa shqiptarë mund të jenë?

Azilkërkuesja: Nuk e di, vallahi, si numër nuk e di. Ka moj ka mbi 15-20 familje, janë shqiptarë.

Gazetarja: Po juve që gatuani vetë?

Azilkërkuesja: Ne na japin lekë, nga 32 euro, ne që jemi të rritur.

Gazetarja: 32 euro për?

Azilkërkuesja: Për person, në javë. Për fëmijët japin më pak.

Gazetarja: Nëna si ndihet këtu?

Azilkërkuesja: Si në burg. Këtu asht mirë për këto që janë me fëmi të vogël, e janë të reja se për mu…Halli të ban me ardhnë këto dyer këtu…

Azilkërkuesja: Se për qef aspak, svihet. Kur kam ardh kena nejt nja 6 muaj mshef, nuk e dishim portën. Me dal thoshin ca bahet. Lene atë bllokun matan, se këtu jena mirë…Të shkosh e të dalësh 200 vetë me një banjo asht shumë e vështirë. Në bllokun C.
 

Top Channel